Duits gerecht scheidt Palestijnse baby van ouders omdat hij veiligheidsrisico zou zijn

'Stop de criminalisering van Palestijns verzet en Palestijnse solidariteit.' Foto: conceptphoto.info/ CC BY 2.0 DEED

FacebooktwitterFacebooktwitter

Het Duitse gerecht scheidt een baby reeds maandenlang van zijn Palestijnse ouders omdat hij een ‘veiligheidsrisico’ zou zijn. Het gerecht weet dat ze deze zaak na maandenlang procederen zal verliezen, maar een vonnis is niet de bedoeling. De ellenlange procedures waar de slachtoffers door moeten zijn het middel om dissidente stemmen te intimideren en het zwijgen op te leggen.

Het European Legal Support Center (ELSC) vecht een uitspraak van het Hoger Bestuursgerechtshof Berlijn-Brandenburg aan bij het Duitse Federale Grondwettelijk Hof, omdat de Duitse autoriteiten een Palestijns-Jordaans echtpaar reeds maandenlang van hun eenjarige zoontje gescheiden houdt. Dat deed het gerecht op basis van een brief van de Duitse ambassade in Jordanië die de baby als een ‘veiligheidsrisico’ bestempelt.

Dit is een van de meest schrijnende voorbeelden van Duitslands systemische repressie van pro-Palestijnse stemmen. Vooral de ondoorzichtige en onverantwoorde binnenlandse inlichtingendienst Verfassungsschutz (Bescherming van de Grondwet) speelt daarin een cruciale rol.

B.M. is een Palestijns-Jordaanse verpleegkundige die in 2018 naar Duitsland migreerde met een visum voor geschoolde werknemers. Een status die toen nog actief werd aangemoedigd door de Duitse autoriteiten, omdat verplegers een knelpuntberoep zijn.

Haar man voegde zich in 2022 bij haar via gezinshereniging. En in 2023 werd hun zoontje geboren in Frankfurt, waardoor hij volledige verblijfsrechten in Duitsland kreeg.

In oktober 2023 vroeg B.M. een permanente verblijfsvergunning aan. In afwachting van de verwerking van deze aanvraag ontving de familie een tijdelijke vergunning die hen toelaat te reizen.

Eénjarige baby bedreigt de openbare veiligheid

In augustus 2024 bezochten zij de grootouders van hun zoontje in Jordanië. Toen zij terug naar huis wilden, blokkeerde de Duitse overheid de terugkeer van hun kind op basis van Sectie 54(1) van de Verblijfswet – een bepaling die  personen viseert die zijn veroordeeld voor misdrijven of als bedreiging voor de openbare veiligheid worden beschouwd.

Vanuit dit kolossale gebouw in Berlijn laat de Duitse regering zijn repressie van politieke dissidenten uitvoeren door de staatsveiligheid. Foto: Stefan Kühn/CC BY-SA 3:0

Later verduidelijkten de Duitse autoriteiten dat het probleem niet bij het kind zelf lag, maar bij zijn moeder B.M. Voor het eerst werd toen onthuld dat zij onderwerp is van onderzoek door de Verfassungsschutz wegens vermeende banden met Palestijnse solidariteitsgroepen, waaronder de verboden organisatie Samidoun Deutschland.

Ondanks het ontbreken van een formele aanklacht of sluitende bewijzen, weigerden de Duitse autoriteiten de inreisvergunning van het kind te verwerken, waardoor hij effectief wordt gegijzeld om de familie onder druk te zetten.

De echtgenoot van B.M. keerde alleen terug naar Duitsland in de ijdele hoop dat een en ander snel zou worden uitgeklaard. Sindsdien is hij maandenlang gescheiden van zijn zoon.

De advocaat van B.M. diende in november 2024 een spoedappel in, met vier argumenten: een eenjarig kind kan wettelijk geen veiligheidsrisico vormen, de verblijfsstatus van het kind is onafhankelijk van die van zijn ouders, er werden geen officiële veiligheidsbezwaren gegeven tegen gezinshereniging en volgens de advocaat is deze vertraging politiek gemotiveerd om het gezin tot ‘vrijwillig verlaten van het Duits grondgebied’ te dwingen.

Het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken wees dit beroep af met ontwijkende argumenten. De aanwezigheid van het kind in Duitsland zou “niet urgent” zijn, zijn Jordaanse familieleden kunnen voor hem zorgen. Het ministerie erkende dat het kind zelf geen bedreiging vormt maar dat zijn terugkeer in Duitsland wel een ‘veiligheidsrisico’ zou zijn.

Scheiding ouders en kinderen is niet urgent

In februari 2025 oordeelde ook de Administratieve Rechtbank van Berlijn dat deze scheiding van een kind van zijn ouders niet urgent is. Het Hoger Bestuursgerechtshof handhaafde dit besluit in juni 2025. In zijn vonnis oordeelde dit gerechtshof dat de ouders ofwel naar Jordanië kunnen terugkeren, ofwel de scheiding voor onbepaalde tijd kunnen doorstaan.

Het ELSC heeft reeds eerder 22 gelijkaardige zaken gedocumenteerd waarbij verblijfsrechten werden misbruikt om pro-Palestijnse solidariteit in Duitsland te smoren. Pro-Palestijnse activisten – waaronder EU- en VS-burgers – werden zonder strafrechtelijke veroordelingen het land uitgezet, op basis van Staatsräson (staatsbelang) dat onvoorwaardelijke steun aan Israël inhoudt.

‘Niet in onze naam’ – Joodse Stem voor rechtvaardige vrede in het Midden-Oosten. (juedische-stimme.de)

De politie voerde reeds meermaals raids uit op Palestijnse evenementen, nam daarbij opname-apparatuur in beslag en arresteerde deelnemers. Pro-Palestijnse protesten worden verboden, net als het dragen van keffiyehs en het roepen of dragen van leuzen als Free Palestine als vormen van beweerd ‘antisemitisme’.

De binnenlandse veiligheidsdienst Verfassungsschutz speelt een sleutelrol in deze repressie, door activisten te vervolgen op basis van vaag geformuleerde zogenaamd anti-constitutionele criteria, terwijl het agentschap zelf opereert zonder enige vorm van transparantie.

Het ELSC heeft tegen deze gang van zaken een klacht ingediend bij het Federale Constitutionele Hof, met het argument dat de scheiding van ouders en kinderen fundamentele gezinsrechten schendt, die worden gegarandeerd door Duitse wetten en door internationale verdragen die Duitsland heeft aanvaard.

De lange duur van veiligheidsonderzoeken – soms duren ze bijna twee jaar – duidt op een patroon van opzettelijk bureaucratisch misbruik om gezinnen onder druk te zetten. Het komt er op neer dat de migratiewetgeving selectief wordt ingezet tegen Palestijnen en tegen pro-Palestijnse buitenlanders in Duitsland.

Joodse solidariteit met Gaza in Berlijn. Foto: Montecruz

Deze moedwillige scheiding van een eenjarige baby van zijn ouders weerspiegelt een verontrustende trend naar fascisering in Duitsland. Elke vorm van pro-Palestijns activisme wordt gecriminaliseerd als ‘antisemitisme’, met uitzettingen tot gevolg die alle internationaalrechtelijke vereisten schenden.

Ongrondwettelijke deportaties

Duitsland krijgt daarvoor geen enkel weerwerk van de EU-lidstaten, ook niet van die EU-lidstaten wiens burgers ongrondwettelijk uit Duitsland worden gedeporteerd.

Het Federale Grondwettelijke Hof staat nu voor een cruciale test. Zal het de fundamentele grondwettelijke rechten handhaven en deze misbruiken stoppen, of zal het zich schikken naar politieke druk, en zo de politieke repressie van afwijkende meningen legitimeren.

Zal het Grondwettelijk Hof de Grondwet dienen of de Duitse regering? Foto: Nicola Quarz/CC BY-SA 4:0

De zaak van B.M. is kenmerkend voor het afglijden naar autoritair beleid tegen elke vorm van pro-Palestijnse opinies en acties onder het mom van de strijd tegen antisemitisme.

Dit misbruik van gerechtelijke procedures, zeker als die lange tijd vergen, is niet nieuw. Dissidente stemmen werden altijd al vervolgd op basis van politiek gemotiveerde beschuldigingen.

De Duitse regering weet natuurlijk wat zij doet. Zij gaat ervan uit dat ooit, jaren later, deze praktijk wel zal worden veroordeeld. Wat zij nu wilden bereiken, is ondertussen al lang verwezenlijkt: het monddood maken van politieke dissidentie.

Zij die menen dat dit hen niet raakt, omdat ze met andere kwesties bezig zijn dan de Palestijnse zaak, vergissen zich. Als deze praktijk ongestraft blijft zal ze worden uitgebreid naar elke vorm van politieke dissidentie.

Klimaatactivisten, sociale activisten en strijders voor vrede tegen de NAVO-oorlogskoorts zijn verwittigd. Zij zullen de volgende slachtoffers worden. Zij hebben er alle baat bij om zich ook voluit voor de Palestijnse zaak in te zetten.

Artikel oorspronkelijk verschenen in DeWereldMorgen.be.