De wetten van de Britse Conservatieve regering beginnen hun tanden te tonen. Op 18 april 2022 werd een Franse uitgever op weg naar een boekenbeurs aangehouden in Saint-Pancras door de anti-terrrorisme-eenheid van de Britse politie. De aanleiding: foto’s die ‘bewijzen’ dat hij in eigen land aan protesten deelnam tegen de pensioenwet, die door de Franse politie aan de Britse collega’s werden bezorgd.
Ernest Moret is verantwoordelijk voor de buitenlandse rechten van de publicaties van La Fabrique Editions, een Franse uitgeverij. Op maandag 17 april stapte hij in treinstation Saint-Pancras van de trein uit Parijs, voor een samenkomst met Britse uitgeverijen op een internationaal boekenforum in Londen.
Op het perron nog voor hij het station kon verlaten, werd hij onmiddellijk aangehouden door twee agenten in burger, die zich voorstelden als leden van de antiterrorisme-eenheid van de Britse politie. Zijn gsm en laptop werden in beslag genomen en de politie eiste de paswoorden voor beide apparaten.
Weigering om die te geven wordt volgens de huidige Britse antiterrorismewetgeving gelijkgeschakeld met bekentenis van daden van terrorisme. Na 48 uur werd hij terug vrijgelaten, maar hij kreeg bij zijn vertrek een oproepingsbevel om binnen 4 weken in Londen te verschijnen voor verdere ondervraging. Zijn gsm en laptop blijven ondertussen in het bezit van de Britse politie.
Concrete aanwijzingen overbodig
De wetgeving die door de Britse politie wordt ingeroepen laat toe om personen aan te houden zonder dat er enige concrete aanwijzing is voor het stellen van, of het voorbereiden van mogelijke als terrorisme klasseerbare daden en intenties. De politie moet zelfs geen indicaties geven van mogelijk verdacht gedrag.
Tijdens zijn verhoor werd hem geen enkele vraag gesteld over mogelijke intenties of voorbereidingen tot het stellen van terroristische daden. Wat van hem werd geëist was een uitleg over de redenen waarom hij tegen de pensioenplannen van president Macron heeft betoogd (in Frankrijk!), wat hij denkt over president Macron. Verder werd hem gevraagd naar de politieke opinies van de auteurs die bij zijn uitgeverij publiceren. Hij kreeg met andere woorden alleen vragen van politieke en ideologische aard.
Ernest est libre, mais pas tiré d'affaire : nous exigeons l'arrêt des procédures à son encontre. Merci à tou.tes pour les soutiens, restons vigilants et solidaires
— La fabrique éditions (@Ed_Lafabrique) April 19, 2023
Dit voorval creëert een gevaarlijk precedent voor de rechten van vrije meningsuiting. Zijn uitgeverij eist dan ook de volledige intrekking van het onderzoek en de teruggave van zijn gsm en laptop.
Dat dit geen hoofdpunt is in alle media is op zich schandalig genoeg, maar het valt niet echt te verwonderen. Dit zijn immers dezelfde media die moord en brand schreeuwen over de aanhouding van een VS-journalist in Rusland (die waarschijnlijk terecht moet afgekeurd worden) maar het niet eens de moeite achten enig commentaar te geven bij de vierde verjaardag van de opsluiting van hun collega-journalist Julian Assange in Belmarsh Prison.
Deze houding kan contradictorisch en selectief lijken, maar dat is het niet, tenminste als je de echte principes die achter deze houding zitten, bij hun naam noemt. Critici van deze lakse houding noemen dit meestal selectieve verontwaardiging, maar ook die omschrijving klopt niet.
Frans/Britse collusie
Integendeel, dit is het resultaat van de zeer consequente toepassing van een ander principe, namelijk dat kritische commentaar alleen nodig is als het over praktijken gaat in staten die wij als vijanden beschouwen.
Wat de betrokken agenten die Ernest hebben aangehouden daar zelf over denken en hoe zij hem hebben behandeld is in dit alles irrelevant. De ware verantwoordelijken zijn de politieke leiders van het land die deze wetgeving hebben ontworpen. Dit gaat over de onderdrukking van dissidente meningen die tegen het status quo ingaan.
— La fabrique éditions (@Ed_Lafabrique) April 19, 2023
Wie verwacht dat een eventuele regering onder Labour daar iets aan zal veranderen, vergist zich. Sinds Labour-partijvoorzitter Keir Starmer zijn voorganger Jeremy Corbyn heeft verboden nog parlementskandidaat te zijn voor Labour, is de kans daartoe nihil.
Voor Keir Starmer parlementslid werd in 2015 was hij het hoofd van de Queen’s Prosecution Office (nu de King’s Prosecution Office), het hoogste Britse juridische orgaan voor het instellen van onderzoeken en vervolgingen. Onder zijn leiding werd beslist om de Zweedse autoriteiten onder druk te zetten om het uitleveringsverzoek tegen Julian Assange jarenlang niet in te trekken. Keir Starmer heeft al laten verstaan dat hij deze wetgeving niet zal wijzigen.
Groot-Brittannië wordt – of eerder ‘is’ – een politiestaat, net als Frankrijk. Het kan niet anders dat de aanhouding van Ernest is gebeurd op aanwijzen van de Franse politie. De mainstream media kijken er goedkeurend op toe … Dit voorval is hen geen frontpagina waard.
De uitgeverij La Fabrique en de Britse uitgeverij Verso Books, waarmee ze samenwerken, veroordelen deze “schandalige en niet te rechtvaardigen aanvallen op de vrijheid van meningsuiting … dit is een bijkomend element in de autoritaire afglijding van de Franse regering tegenover de onvrede van de bevolking en zijn massamobilisaties”.
CODA:
Op 13 april 2022 werden tijdens een betoging voor het Grondwettelijk Hof in Parijs vier leerkrachten aangehouden. Ook zij kregen het bevel het paswoord te geven van hun gsm. Een van hen had echter zijn gsm niet bij. Hij wordt desondanks vervolgd voor ‘weigering om de pascode’ van zijn gsm te geven. Tevens wordt hij beschuldigd van ‘bedreiging van magistraten’.
In het document dat hij weigerde te ondertekenen staat letterlijk: “U hebt uw schuld erkend’” (‘Vous avez reconnu votre culpabilitié’). Tegen deze aanhouding en vervolging is geen beroep mogelijk. Deze vervolging kan met andere woorden niet worden stopgezet.