Volgens Nederland worden de kolonies Aruba, Bonaire en Curaçao bedreigd door Venezuela. Meer defensie-uitgaven zouden nodig zijn. Maar fictieve of overdreven dreigingen worden vaak gebruikt om sociale besparingen te rechtvaardigen en publieke steun voor de wapenindustrie te winnen.

Volgens vice-admiraal Harold Liebregs, de nieuwe opperbevelhebber van de Nederlandse zeemacht, worden de Nederlandse kolonies Aruba, Bonaire en Curaçao bedreigd met invasie door Venezuela. Nederland moet daarom volgens hem nog meer investeren in eigen defensie.

Is Venezolaanse agressie de echte reden voor die stellingname? Het discours van deze militair past in het streven van de NAVO naar enorme uitgaven. Een ‘aanval’ van Venezuela op de ABC-eilanden zou een aanval zijn op een NAVO-lidstaat.

Bedreigingen die je zelf uitlokt

Het uitvinden van bedreigingen door ze zelf uit te lokken is geen nieuwe uitvinding van de 21^ste eeuw. Deze tactiek is zo oud als legers en machthebbers bestaan. Al dan niet fictieve bedreigingen zijn een van de meest ingezette argumenten om een bevolking te motiveren tot sociale besparingen ten bate van de wapenindustrie.

De VS heeft nog nooit een ander land aangevallen zonder eerst een of andere bedreiging uit te roepen die van het vijandige land zou uitgaan. Het is verder een vast gegeven van de geschiedenis dat oorlogen officieel nooit worden gerechtvaardigd met de echte redenen.

Zo begon de invasie van Vietnam door de VS als antwoord op een aanval van de Noord-Vietnamese zeemacht op VS-marineschepen. Jaren en 3,8 miljoen Vietnamese slachtoffers later werd erkend dat die ‘aanval’ nooit had plaatsgevonden.

Dat aangehaalde bedreigingen soms te belachelijk zijn voor woorden maakt daarbij niet uit. Zolang de media ze voor ‘feiten’ overnemen hebben ze hun functie vervuld. Zo konden de VS ook Grenada binnenvallen in 1983, omdat 1.000 VS-studenten daar met de dood werden bedreigd door de lokale regering.

Dat die studenten helemaal niet geëvacueerd wilden worden en van bedreiging geen sprake was, het was van geen tel. Grenada – een eilandstaatje met 117.000 inwoners – zou immers een militaire basis bouwen met Cubaanse steun van waaruit de VS zou worden aangevallen.

Dat die luchthaven werd gebouwd voor het aantrekken van toerisme naar het arme eilandstaatje en dat de Cubaanse bouwvakkers ter plaatse werden betaald met EU-subsidies was evenmin van tel. Noam Chomsky noemde die bewering van president Ronald Reagan toen: “Dit is alsof Luxemburg zou dreigen de Sovjet-Unie aan te vallen.”

Nederland bedreigd door Venezuela

In 2025 beweert de militaire opperbevelhebber van mini-wereldmacht Nederland dat zijn ‘grondgebied’ wordt bedreigd met invasie door de vijandige regering in Venezuela. De eerste vraag die men zich daarbij moet stellen is: hoe kan het dat Nederland in 2025 nog drie eilanden bezit in de Caribische Zee vlak voor de kust van Venezuela.

De enige reden waarom de drie eilanden Aruba, Bonaire en Curaçao in 2025 nog steeds kolonies zijn is een gevolg van hun gebrek aan kritische massa om een gewapende bevrijdingsstrijd te voeren. Aruba heeft 107.000 inwoners, Bonaire 26.000 en Curaçao 156.000 die op een kleine oppervlakte leven, veel te klein voor het organiseren van gewapend verzet.

Nederland is altijd een van de meest uitgesproken pro-VS-bondgenoten geweest in de NAVO en de EU. Dat is met de extreemrechtse regering van Dick Schoof niet anders. Sinds Venezuela in 1999 een linkse president verkoos heeft Nederland zijn ABC-eilanden in de Caribische Zee voor de kust van Venezuela ten dienste gesteld van VS-troepen en vliegtuigen. (Aruba ligt op 30 kilometer van de Venezolaanse kust, Curaçao op 52 en Bonaire op 70 kilometer).

President Trump heeft recent zeven marineschepen en één duikboot naar de Venezolaanse kust gestuurd, waar die dankzij de Nederlandse territoriale wateren zeer dicht voor de Venezolaanse kust kunnen varen. Officieel zijn die daar aanwezig om de drugshandel over zee naar de VS te verhinderen. Volgens de eigen VS-experten zijn grote marineschepen echter ongeschikt voor drugsbestrijding op zee.

Oorlog tegen drugs?

Bovendien stellen de eigen rapporten van de VS-inlichtingendiensten dat er nauwelijks enige drugshandel is vanuit Venezuela naar de VS. Die gebeurt bijna volledig vanuit Ecuador[1] en Colombia via de Stille Oceaan en over land via Centraal-Amerika. Venezuela is niet eens een drugsproducerend land. Slechts kleine hoeveelheden drugs passeren er vanuit Colombia, goed voor minder dan 4 procent van alle drugshandel naar de VS.

De vernietiging van twee kleine Venezolaanse schepen met elf en vijf doden werd verantwoord met de stelling dat het om drugstransporten zou gaan. De VS ondernamen geen enkele poging om die boten te enteren of de bemanning aan te houden en te ondervragen, wat perfect had gekund.

Deze aanslagen passen in een stramien van provocerende uitdagingen. De bedoeling is Venezuela tot een tegenaanval te bewegen, die dan als ‘agressie’ zal worden gebruikt om een militaire invasie te verantwoorden.

De spanningen lopen nog meer op nu ook de staat Trinidad en Tobago[2] beweert dat India bereid zou zijn een kernaanval uit te voeren op Venezuela als dat land hen zou aanvallen. Deze staat ligt op slechts 10 kilometer van de Venezolaanse kust.

Wat ze er niet bij zeggen is dat Trinidad en Tobago de militaire aanwezigheid van de VS in de regio ondersteunt en zijn havens en territoriale wateren ter beschikking stelt. Venezolaans minister van Defensie Vladimir Padrino waarschuwde dat elke aanval van de VS vanuit het grondgebied of de territoriale wateren van Trinidad en Tobago zou beantwoord worden met militaire vergeldingsacties.

Agressor wordt slachtoffer

De ‘bedreiging’ die uitgaat van Venezuela is dus reactief. De Venezolaanse zeemacht is inderdaad massaal aanwezig in de eigen territoriale wateren, die vlak bij de hierboven al genoemde eilanden liggen. Die aanwezigheid wordt door de bevelhebber van de Nederlandse zeemacht vertaald als ‘agressie’.

Het discours van vice-admiraal Harold Liebregs past in het streven van de NAVO naar steeds meer nieuwe uitgaven. Een ‘aanval’ van Venezuela op de ABC-eilanden zou een aanval zijn op een NAVO-lidstaat, nog meer investeren in defensie is daar het gepaste antwoord op.

Een nieuwe extra ‘bedreiging’ in Latijns-Amerika is welkom om de oorlogskoorts hoog te houden

In Venezuela beseft men uiteraard wat de bedoeling is van deze provocaties van de VS in de regio. Voorlopig heeft het land nog niet militair geantwoord op de twee moorddadige aanvallen op Venezolaanse schepen.

Binnen de Europese tak van de NAVO houdt men er rekening mee dat de spanning met Rusland in de komende jaren zou kunnen afnemen, nu Trump er op aanstuurt Rusland terug aan de westerse kant te krijgen tegen de échte vijand China. Een nieuwe extra bedreiging in Latijns-Amerika is dan altijd welkom om de oorlogskoorts hoog te houden.

 

Notes:

[1] Volgens de VS zou Venezolaans president Maduro zelf de leider zijn van grote drugskartels. Daar zijn geen bewijzen voor. Wel uitvoerig bewezen is de rechtstreekse hand van president Daniel Noboa, die onder zijn bewind sinds 2023 van Ecuador een belangrijke hub heeft gemaakt voor drugshandel over de Stille Oceaan naar de VS. Noboa is een radicaal pro-westerse neoliberale bondgenoot.

[2] Trinidad en Tobago zijn twee eilanden die onder hun gemeenschappelijke naam één land vormen.