Volgens Lawrence Wilkinson zou Leopold II voormalig Amerikaans vice-president Dick Cheney fantastisch vinden. Net als de Belgische koning gelooft Cheney dat macht en rijkdom de enige relevante strategische objectieven van de internationale politiek zijn.
Lawrence Wilkerson was kabinetschef van de Amerikaans minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell van 2002 tot 2005. Daarvoor had hij 31 jaar in het Amerikaanse leger gewerkt. Dit was tijdens de periode dat Powell zijn beruchte toespraak gaf tot de VN-Veiligheidsraad op 5 februari 2003, waarin hij de ultieme bewijzen gaf voor het bestaan van massavernietigingswapens in Irak. Wilkinson heeft zich daarvan gedistantieerd en is sindsdien een criticus van het Amerikaanse buitenlandse beleid. Recent gaf hij daarover een uitgebreid interview aan TheRealNews.com.
Sinds de recente omwentelingen in Irak, wordt één van de voornaamste architecten van de invasie in Irak, Richard Bruce “Dick” Cheney, de gewezen Amerikaanse vice-president onder president George W. Bush (2001-2009), voortdurend opgevoerd in de Amerikaanse media. Wilkerson vindt het ongelooflijk dat net deze man om commentaar wordt gevraagd over de oorlog in Irak.
(Inleiding, samenvatting en vertaling Lode Vanoost)
Dit is een samenvatting van zijn blog voor The Huffington Post over Dick Cheney:
In zijn uitstekend boek King Leopold’s Ghost – vertaald als De Geest van koning Leopold II – wijdt auteur Adam Hochschild een hoofdstuk aan het feit dat de misdaden die hij in zijn boek beschrijft nog steeds doorgaan.
Het soort misdaden dat koning Leopold II beging in zijn privébezit Vrijstaat Congo (voor het in 1908 door de Belgische staat als kolonie werd overgenomen) zijn een vanzelfsprekend kenmerk van koloniale imperia: Frankrijk, Groot-Brittannië, Duitsland, VS, Spanje, Portugal, Nederland, België – alle zogenaamde beschaafde koloniale machten waren schuldig aan deze misdaden.
Meest zorgwekkend is dat de nationale mythes in die landen deze misdaden maskeren of zelfs omvormen tot weldaden. De rest wordt verwezenlijkt door pover onderwijs en geheugenverlies. Vandaag in de eenentwintigste eeuw hebben we zoveel vooruitgang geboekt. We hebben het er voortdurend over – vooral in Washington. Internationale rechtspraak en mensenrechten, daar gaan we voor, toch?
Niet zo voor Richard Bruce Cheney. Deze man gelooft echt dat rijkdom en macht – voor hemzelf en zijn cronies – nog steeds het enige zijn dat telt. Koning Leopold II van België is niet dood, hij is gereïncarneerd in een modernere vorm. Mensen folteren of niet hangt alleen af van wat je land nodig heeft, mensen afmaken is een onderdeel van het beleid, oorlog voeren voor geldgewin en het volk beliegen zijn zeer respectabele tactieken. Cheney heeft echter niet genoeg aan één kolonie die zijn persoonlijk bezit is, zijn ambitie is de hele wereld.
Hochschild schrijft in zijn boek: “Congo is een schrijnend voorbeeld van de politiek van het vergeten.” In het geval van koning Leopold II kiest België er net als de rest van de wereld voor om door te gaan zonder om te kijken. Die man ter verantwoording roepen, betekent zichzelf ter verantwoording roepen.
Dat Centraal Afrika vandaag nog steeds een rauwe tragedie van uitbuiting, commerciële rivaliteiten en lokale incompetentie is – deels een erfenis van het kolonialisme – heeft nauwelijks belang. De wereld blijft draaien naar de wensen van zijn oligarchen en hun lust voor rijkdom en macht.
Lawrence Wilkerson
Who Makes US Foreign Policy? – Lawrence Wilkerson on Reality Asserts Itself (1/3):
Artikel oorspronkelijk verschenen in DeWereldMorgen.be.