ING heeft plots ‘ethische principes’ bij steun aan Cuba

Een Ford Fariline van de jaren 1950 in de Cubaanse hoofdstad Havan

Een Ford Fariline van de jaren 1950 in de Cubaanse hoofdstad Havana (Alexander Schimmeck.CC)

FacebooktwitterFacebooktwitter

ING investeert in kernwapens, oliepijplijnen, maakt winst, ontslaat werknemers voor nog meer winst en investeert in landen met een slechte reputatie op vlak van mensenrechten. Soms heeft ING echter wel ethische principes, soms. ING weigert bijvoorbeeld stortingen van eigen klanten voor een Belgische organisatie die solidariteit met Cuba uitdraagt.

Een Nederlands lezer van DeWereldMorgen.be laat ons weten dat zijn bank ING recent heeft geweigerd een storting uit te voeren van 25 euro voor de Belgische organisatie Initiativa Cuba Socialista. Het gaat hier niet eens over steun aan een organisatie in Cuba zelf maar aan een officieel erkende Belgische organisatie.

Kernenergie, fossiele energie, dictaturen

ING vindt blijkbaar dat zelfs indirecte steun aan Cuba niet door de beugel kan. Cuba is immers geen democratie, de vrijheid van meningsuiting wordt er geschonden en dergelijke. Heel mooie ethische principes inderdaad, ware het niet dat een en ander niet echt blijkt te sporen met de rest van het financieel beleid van deze bank. Een selectie uit de reële ethische praktijk van ING:

  • ING investeert ondanks jarenlange kritiek nog altijd in de ontwikkeling en verspreiding van kernwapens (voor meer informatie, zie hier);
  • ING investeert in de controversiële Dakota Access Pipeline en ander fossiele energieprojecten (zie hier en hier)
  • ING investeert in mijnbouwbedrijven in Azië en Latijns-Amerika die zware schendingen van de mensenrechten begaan tegen inheemse volkeren en het leefmilieu zwaar vervuilen (zie hier);
  • ING heeft in het verleden net als vele collega-banken goed verdiend aan speculatie op voedselprijzen in derdewereldlanden ten koste van de verhongerende bevolking (zie hier); topjaar was 2008, het begin van de economische crisis, die voor miljoenen ook een zware voedselcrisis was; pas na zwaar protest en een vernietigend rapport in 2013 van Fairfin en 11.11.11 is die praktijk gestopt (zie hier);
  • ING ontslaat werknemers, niet om slechte resultaten te compenseren maar om nog meer winst te maken (zie hier en hier);
  • ING geeft daarentegen wel miljoenen van haar winsten uit om te lobbyen bij de Europese Commissie voor nog meer lakse regelgeving (zie hier en hier).

Deze bank ziet er met andere woorden geen been in om in tijden van klimaatverandering te investeren in fossiele energie en om mee te werken aan een vergroting van de kansen op mogelijke kernoorlog.

ING vindt winsten geen redenen om zijn personeel te belonen en investeert zonder problemen in landen met een slechte reputatie op vlak van de mensenrechten zoals China, Kazachstan, Rusland, Oekraïne, Thailand, Turkije, Vietnam en de Verenigde Arabische Emiraten.

Cuba daarentegen

Steun aan Cuba kan daarentegen niet, zelfs indirect. Deze bank vindt dat het niet aan een klant/burger is om vrij te beslissen wat hij/zij met zijn eigen geld doet op zijn eigen bankrekening. Vrije steun aan politieke organisaties is ‘verboten’ als dat niet past in het ‘strenge ethische kader’ van deze bank. Ethische principes? Schijnheiligheid en zelfingenomenheid lijken hier betere omschrijvingen.

ING recidiveert, want het is niet de eerste maal dat dit gebeurt. DeWereldMorgen.be kreeg al eerder meldingen dat ING stortingen van eigen klanten weigert naar organisaties voor solidariteit met Cuba (zie hier).

Artikel oorspronkelijk verschenen in DeWereldMorgen.be.