“Geen sprake van antisemitisme in documentaire Britse Israëllobby”

Voorzitter van de Jewish Labour Movement en voormalig werknemer van de ambassade van Israël Ella Rose maakte een aantal markante uitspraken over sympathisanten voor de Palestijnse zaak

Voorzitter van de Jewish Labour Movement en voormalig werknemer van de ambassade van Israël Ella Rose maakte een aantal markante uitspraken over sympathisanten voor de Palestijnse zaak (screenshot uit de documentaire)

FacebooktwitterFacebooktwitter

Een klacht over anti-semitisme in een Al Jazeera documentaire werd door Brits mediaregulator Ofcom volledig verworpen. “De reeks The Lobby was accuraat, hield zich aan de regels van evenwicht, onpartijdigheid en privacy en was niet antisemitisch”. In de documentaire werden methodes onthuld van de ambassade van Israël in Groot-Brittannië om Laboursympathisanten voor Palestijnse rechten in diskrediet te brengen.

In januari 2017 pakte de zender Al Jazeera uit met een reeks van vier documentaires over de Britse Israëllobby. Een undercover journalist was er in geslaagd opnames te maken van gesprekken en afspraken tussen medewerkers van de ambassade van Israël in Groot-Brittannië met pro-zionistische Labourpartijleden (Zie Bestaat de Israëlische lobby echt en hoe werkt ze? met links naar de vier documentaires).

Israëllobby ontmaskerd

Meest onthullend waren de opnames waarin een medewerker van de ambassade uitlegde hoe hij van plan was een Conservatief minister te doen afzetten en hoe hij verkozen parlementsleden van Labour politiek verdacht wilde maken. Tevens werd een gesprek opgenomen van een Labourlid die in discussie ging met leden van de Jewish Labour Movement (JLM). Tegen haar werd een klacht ingediend wegens vermeend anti-semitisme, omwille van de vragen die ze stelde. Toen de opname van dat gesprek uitkwam moest JLM zijn klacht tegen de dame intrekken, want daaruit bleek iets heel anders. De betrokkenen hadden systematisch geweigerd om op haar vragen te antwoorden.

In de documentaire werd daarenboven aangetoond hoe lobbyisten voor Israël bewijzen voor anti-semitisme uitvonden en voorwendden en hoe ze poogden Corbyn te laten afzetten op basis van zijn vermeend anti-semitisme. De documentaire reeks van Al Jazeera is een schoolvoorbeeld van de methodes die de huidige machthebbers in Israël en hun sympathisanten inzetten om hun doel te bereiken, sinds Jeremy Corbyn partijvoorzitter is geworden. Israël maakt zich grote zorgen over de mogelijkheid dat hij Brits eerste minister zou worden (zie Israël doodsbang voor Corbyn als Eerste Minister).

Tijdens de twee campagnes voor de verkiezingen van de partijvoorzitter van Labour en tijdens de parlementaire verkiezingscampagne (8 juni 2017) werden meerdere beschuldigingen gelanceerd tegen Corbyn en andere Labourleden voor vermeend anti-semitisme. De Britse media smeerden die beschuldigingen breed uit. Achteraf werden ze allen ongegrond verklaard, wat dan weer geen hoofdartikels waard bleek te zijn.

Onthullende documentaire

Het mocht echter niet baten. Op het Labourpartijcongres van september kreeg voorzitter Jeremy Corbyn tijdens zijn slottoespraak het langste applaus voor zijn oproep een einde te maken aan 50 jaar bezetting, kolonisering en repressie van Palestina. Desondanks slaagden de Britse media er opnieuw in van vermeende tweespalt binnen de partij en van vermeende anti-semitische uitspraken tijdens het congres het zowat enige item te maken over het partijcongres.

De documentaire was fair, onpartijdig, respecteerde de privacy van de gefilmde personen en was niet antisemitisch

Labourleden met zionistische sympathieën zien hun aanhang binnen de partij met de dag slinken. De documentaire van Al Jazeera was dan ook vernietigend voor hun lobbywerk. In een poging de schade te beperken dienden ze klacht in bij de Britse mediaregulator Office of Communications (OfCom) wegens beweerde vooringenomen selectie van beeldmateriaal en anti-semitisme. Door het maken van undercoverbeelden zou de zender tevens de privacy van personen geschonden hebben.

OfCom heeft zopas deze klachten over de hele lijn verworpen, zonder enige reserve of nuancerende commentaar. De documentaire was fair, onpartijdig, respecteerde de privacy van de gefilmde personen en was niet anti-semitisch. De zender had bovendien alle betrokkenen de kans gegeven om verklaringen af te leggen over de documentaire voor hij werd uitgezonden, wat ze allen weigerden.

Drie personen in de documentaire legden elk afzonderlijk een klacht in voor schending van de privacy, onbillijke behandeling en oneerlijke beeldselectie. OfCom bekeek het volledig beeldmateriaal en vergeleek met de geselecteerde beeldfragmenten en weerlegde op basis van zijn onderzoek alle klachten. “Het (undercover filmen) was gerechtvaardigd door het openbare belang”.

Ook Israëllobby in de VS doorgelicht

Al Jazeera reageerde op de beslissing van OfCom met de mededeling dat binnenkort ook een gelijkaardige documentairereeks verschijnt over de Israëllobby in de VS. Die reeks is al klaar maar werd nog ingehouden in afwachting van de behandeling van de klacht bij OfCom.

Clayton Swisher, hoofd van de afdeling onderzoeksjournalistiek van Al Jazeera, gaf het volgende commentaar bij het oordeel van OfCom. Het feit dat de klagers “onze uitzending beschuldigden van anti-semitisme zegt alles over deze klagers. Ironisch genoeg hebben ze zo een centraal argument van onze film bewezen.”

Wat betreft de concrete verderzetting van de bezetting, de repressie en kolonisering van de Palestijnse gebieden en de blokkade van Gaza moet Israël zich over dit negatief oordeel geen zorgen maken. Zolang de machthebbers in de VS en hun volgers in Groot-Brittannië en de EU de regering de hand boven het hoofd houden kunnen ze ongehinderd doorgaan met de voltooiing van het zionistisch project.

Waar Israël en zijn zionistische sympathisanten zich echter zorgen over maken is het verder afkalven van de steun bij de publieke opinie wereldwijd. Met het lot van het apartheidsregime in Zuid-Afrika in gedachten beseffen zij dat de dingen snel kunnen omslaan. Het doelbewust gelijkstellen van anti-zionisme met anti-semitisme is een van de meest gebruikte tactieken om elke kritiek op de praktijken van het zionisme te weerleggen.

Dat houdt op lange termijn grote gevaren in. Eerst en vooral brengt dit de strijd tegen reëel anti-semitisme in gevaar. De verbetenheid van de huidige machthebbers in Israël om door te gaan met de kolonisering van Palestina brengt hen bovendien tot allianties met de meest rabiaat anti-semitische groeperingen en personen in de VS en daarbuiten.

Dat is niet echt nieuw, maar een en ander begint zeer extreme vormen aan te nemen. Eerste minister Benjamin Netanyahu weigerde categoriek elke commentaar op de openlijk anti-Joodse manifestaties in Charlottesville waar openlijke nazislogans werden geroepen. Ook nadat een van de deelnemers aan die betoging de 32-jarige Heather Heyer doodreed, kon hij zich er niet toe brengen de openlijk antisemitische betogers te veroordelen.

Israël heeft er zich al langer bij neergelegd dat het ontkennen van de feiten van de bezetting niet langer een optie is. Alles wordt ingezet op kadering en terminologie. Daarnaast doet Israël verwoede pogingen met wisselend succes om de BDS-boycotcampagne te criminaliseren, door te lobbyen voor wetgeving die BDS-activisme gelijkstelt met anti-semitisme.

Dat wijst op twee zaken: enerzijds wijst dat er op dat Israël nog steeds heel veel invloed heeft op de regeringen van de EU en de VS, anderzijds toont dat aan dat de kloof tussen de publieke opinie en de officiële beleidslijn van de regeringen alsmaar toeneemt en zelfs met de meest gesofisticeerde propagandatechnieken niet meer te stuiten blijkt.

Meest verontrustend van al voor de machthebbers in Israël is dat ze massaal steun verliezen bij jonge Joden in het buitenland. Er zijn altijd al zeer kritische Joodse stemmen en organisaties (in het buitenland én in Israël zelf) geweest tegen het zionisme, maar wat nu gebeurt is op lange termijn catastrofaal voor Israël. Geen enkele strategie van de lobby blijkt nog te werken bij de jonge Joden in het buitenland.

De vraag is niet OF Israël ooit een Palestijnse staat naast zich zal toelaten en of het land zelf een democratie zal worden voor al zijn burgers maar WANNEER. De geschiedenis toont aan dat dit nog lang kan duren, maar evengoed snel kan veranderen.

Het internet en de sociale media hebben daar zeker iets mee te maken. De grote media zijn hun monopolie kwijt op de informatieverspreiding en weten voorlopig niet hoe daarmee om te gaan.

Het komt uiteindelijk altijd op hetzelfde neer. Israël heeft zowat alle machtsmiddelen aan zijn kant, behalve één, de feiten. Je kan het nog zo dikwijls over ‘recht op verdediging’ of ‘anti-semitisme’ hebben, de kloof met de realiteit van de bezetting is te groot om nog beheersbaar te blijven.

De vraag is niet of Israël ooit een Palestijnse staat naast zich zal toelaten en of het land zelf een democratie zal worden voor al zijn burgers maar wanneer. De geschiedenis toont aan dat dit nog lang kan duren, maar evengoed snel kan veranderen. In die zin zijn de voortekenen gunstig. Corbyn is een voorloper. Het kan niet lang meer duren voor ook hier een generatie van politieke leiders komt die openlijk zegt dat het nu genoeg geweest is.

Vindicated in UK, Al Jazeera to reveal secrets of US Israel lobby

Al Jazeera’s Investigative Unit vindicated in landmark UK ruling: