Meest voorkomend terrorisme in VS is blank en christelijk

A White Man Speaks Out
FacebooktwitterFacebooktwitter

Op 15 april 2013 werden drie mensen gedood en veertien zwaargewond door een bomaanslag van twee jonge Tsjetsjeense moslims tegen de marathon van Boston. Deze herdenking kreeg veel aandacht in de Amerikaanse media.

 

Frazier Glenn Miller bij zijn recente arrestatie.

Het gelaat van 'blank terrorisme' in de jaren 1980.

Frazier Glenn Miller spreekt de pers toe in 1984.

De aanslag van Boston was een gruwelijke misdaad die zwaar veroordeeld moet worden. Niets kan dergelijke wandaden verantwoorden. Geen enkel motief kan dit goedpraten.

Er is echter iets fundamenteel mis met de manier waarop Amerikaanse media met dit soort misdaden omgaat. Aanslagen zoals de marathon van Boston worden aangeklaagd als ‘moslimterrorisme’. Dat het om terrorisme gaat leidt geen twijfel. Deze wandaad is echter even representatief voor de gemiddelde moslim als de moord op drie Joden door een blanke supremacist enkele dagen geleden dat is voor de gemiddelde christelijke gelovige in de VS.

Aanslagen met een christelijk fundamentalistische inspiratie worden echter nooit ‘christenterrorisme’ genoemd, meestal zelfs niet ’terrorisme’ zonder adjectief. Hetzelfde geldt voor racistisch geïnspireerde terreurdaden. ‘Blank/christelijk terrorisme’ is een onbestaand fenomeen in de Amerikaanse media.

Ku Klux Klan

Nochtans kunnen racistische en christelijke terreur bogen op een lange en taaie traditie in de Amerikaanse geschiedenis. Van de Ku Klux Klan tot hedendaagse haatgroepen en fundamentalistische sektes, is een heel spectrum aan misdadigers en misdadige organisaties te vinden die hun motivering vinden in een of andere interpretatie van het christelijk geloof en/of ideologieën van blanke raciale suprematie.

Recent vermoordde een blanke ’terrorist’ drie Joods-Amerikaanse burgers op twee plaatsen in de VS. Het blijkt te gaan om een zekere Frazier Glenn Miller (1940), ook bekend als Frazier Glenn Cross. Het gaat hier niet om een nobele onbekende. In 1986 was hij één van de oprichters van de White Patriot Party. Daarvoor was hij “grand dragon”, een leidinggevende positie in de Ku Klux Klan, van de staat Carolina.

Er bestaan video-opnames van zijn toespraken, tapes van zijn radio-interviews, artikels in kranten en weekbladen, commentaren van zijn hand op websites. Hij schreef het boek A White Man Speaks Out. Daarin toont Miller zich een rabiaat hater van alles niet-blank, met in het bijzonder vijandigheid tegenover Joden en zwarte Amerikanen.

De énen beschuldigt hij ervan ‘Amerika gestolen te hebben’, de anderen vergelijkt hij met primaten en andere lagere zoogdieren (dit is een eufemistische omschrijving, voor wat hij werkelijk zegt verwijs ik naar het filmpje onder dit artikel). Het komt erop neer dat hij een van de meest bekende blanke supremacisten is in heel de VS, reeds veertig jaar ‘actief’ in ‘de beweging’.

Er zijn recent in de VS een aantal nieuwe blanke christelijke organisaties ontstaan die in hun taalgebruik zo extreem zijn, dat zelfs de United Klans of America – de koepelorganisatie van alle afdelingen van de Ku Klux Klan in de deelstaten – zich van hen distantiëren. Op één van de meest virulente websites kwam Miller de voorbije jaren meer dan 13.000 keer voor.

Department of Homeland Security

Toch werd deze man niet geschaduwd door de diensten van het Department of Homeland Security (DHS), het nieuwe overkoepelende organisme voor alle politie-, veiligheids- en inlichtingendiensten van de VS, opgericht door president George W. Bush na 9/11.

Miller kon zich als een vrij man begeven naar de plaatsen waar hij zijn recentste misdaden pleegde. De redenen waarom hij niet werd gevolgd zijn te vinden in de beleidskeuzes die de Amerikaanse overheid maakt.

Het zogeheten ‘moslimterrorisme’ is en blijft het voornaamste aandachtspunt voor de Amerikaanse veiligheidsdiensten. Daar is de laatste jaren een andere dreiging aan toegevoegd, namelijk eco-terrorisme, waarmee zowel strijders voor het leefmilieu als strijders voor dierenrechten worden bedoeld.

Er zijn inderdaad heel wat bizarre geesten die vinden dat het vernietigen of verbranden van eigendommen de strijd voor het leefmilieu zal vooruithelpen. Er is echter nog niet één dode gevallen door een actie van deze groepen. Toch staan zij op de prioriteitenlijst van het DHS.

Blank en christelijk terrorisme wordt door de Amerikaanse veiligheidsdiensten daarentegen niet erkend als zorgwekkend fenomeen. Dat wil niet zeggen dat hun misdaden niet worden vervolgd, integendeel. Een aantal blanke terroristen heeft zelfs de doodstraf gekregen en werd effectief geëxecuteerd. Er bestaat een zeer strenge federale wetgeving voor ‘hate crimes’. Er wordt echter niet pro-actief met het fenomeen omgegaan. De afdeling van het DHS die zich met deze misdaden bezighield werd zelfs afgebouwd, hoewel dit soort misdaden niet is afgenomen.

Terrorisme is terrorisme

In het ene geval eisen media van moslimleiders uitleg en excuses. Moslimleiders gaan daar op in door er telkens op te wijzen dat deze extremisten niets gemeen hebben met de Mohammed in de straat. Na de gruwelijke moorden van Miller vroeg geen enkel medium echter aan een Amerikaans bisschop om uitleg en excuses. De term blank/christelijk terrorisme werd ook nergens gebruikt om zijn misdaad te omschrijven, ook de term ’terrorisme’ zonder adjectief niet. Er kwamen evenmin straatinterviews met ‘gewone blanken’ met de vraag om zich van deze misdaden te distantiëren.

Het gevolg van deze selectieve stigmatisering is dat de gemiddelde Amerikaan bang is van ‘moslims’, zonder een moment stil bij te staan bij de veel reëlere extremisten in hun eigen buurt.

Moet de term ‘moslimterrorisme’ afgeschaft worden? Dat is de verkeerde vraag. De enige correcte oplossing is het consequent te hebben over ’terrorisme’, zonder adjectief. Dat is het immers. De term moet echter toegepast op alle misdaden met een politiek motief, dus ook wanneer het over blanke en/of christelijke terroristen gaat.

Verzetsterrorisme?

In de plenaire zaal van de Belgische Senaat staat op de muur naast het spreekgestoelte een herdenkingsplaat van de Eerste Wereldoorlog. (Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ze verwijderd, daarna werd ze teruggeplaatst.)

Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende deze plenaire zaal als Duitse militaire rechtbank. Daar werden opgepakte verzetsstrijders ‘berecht’ en ter dood veroordeeld, waarna ze terechtgesteld werden. De betrokken personen werden door de Duitse bezetter veroordeeld voor ’terrorisme’.

Reportage van Democracy Now! over Frazier Glenn Miller: Was Kansas Shooting Avoidable? White Supremacist was Ex-Informant with Criminal Past & Hateful Views

Artikel oorspronkelijk verschenen in DeWereldMorgen.be.