Hafsa El Bazioui wordt schepen voor Groen van de stad Gent. Aanvankelijk zag het er naar uit dat de electoraal best scorende partij naar de oppositie zou worden verwezen. In dit gesprek legt zij uit hoe dat toch goed is afgelopen. Tussendoor geeft zij goede raad voor haar partij Groen, die het in tegenstelling tot Groen-Gent, niet goed deed bij de verkiezingen van 2024.

Video, een nieuw begin in 2025

Met zeer beperkte middelen hebben we de voorbije jaren vele mensen geïnterviewd ter plaatse, bij ons in Brussel (o.a. Ann Morelli, Guy Vanthemsche, Tom Cochez, Vincent Scheltiens, Marijke Persoone, Frans Wuytack, Jacques Pauwels, Gie Goris, Anja Meulenbelt, Bruno Tersago, Anuna De Wever, Réginald Moreels, meerdere vakbondsmensen, de ambassadeur van Palestina, Josy Dubié, Paul Goossens, Koen Bogaert, Aviel Verbruggen, een ex-piloot van het Israëlisch leger) of met internationale Zoom-verbindingen (o.a. Jeffrey Sachs, Ilan Pappé, Vijay Prashad, Medea Benjamin, Noam Chomsky en dokter  Muhanna in Gaza ).

Die gesprekken werden door u zeer geapprecieerd en ruim bekeken. Zoals ook tijdens dit gesprek, was de geluids- en beeldkwaliteit met die beperkte middelen nooit optimaal, wat we gelukkig altijd konden compenseren met de kracht van hun inhoud. 

Vanaf 2025 heeft DeWereldMorgen echter de ambitie om de technische kwaliteit van onze videoproducties te professionaliseren – zonder daarbij in te boeten op de inhoud die onze volgers van ons verwachten. We rekenen daarvoor op uw aller steun.

***

 

Op maandag 16 december spraken we in Gent met de nieuwe schepen van Groen Hafsa El Bazioui (op dat ogenblik was de uitslag van de voorzittersverkiezingen van Groen nog niet bekend). Dit is een redactioneel aangepaste en iets ingekorte weergave van ons gesprek. Het volledige gesprek vind je in de YouTube-video hieronder.

Jullie hadden groot succes als één van de weinige Groen-groepen bij de gemeenteraadsverkiezingen, nog wel als lid van de vorige bestuursmeerderheid. Toch werden jullie onmiddellijk uitgesloten van onderhandelingen voor een nieuwe meerderheid. Hadden jullie dat zien aankomen?

Misschien beginnen bij het begin met de verkiezingsuitslag in Gent, die inderdaad heel goed is uitgedraaid voor Groen, we hebben 25 procent behaald. Dat is één op vier. De Gentenaar heeft beloond wat we hebben gedaan in deze stad en dat is wel veel.

Het nieuwe kiesdecreet biedt een partij heel weinig tijd om een coalitie te vormen en het is inderdaad raar gelopen na die eerste week. In die informatierondes, waar wij niet de initiatiefnemende partij¹ waren, kregen wij na één week al de boodschap dat er verder met de N-VA onderhandeld zou worden en niet met Groen.

Dat gebeurt dan, maar de Gentenaars of tenminste de Gentenaars die aan jullie kant stonden, legden zich hier niet bij neer. Er is protest gekomen en dat heeft impact gehad. Hadden jullie het zien aankomen dat het verzet zo groot zou zijn?

Dat had ik niet gedacht. Die bewuste zondagavond zat ik thuis bij mijn zoon, die ziek was. Het was een heel grote verrassing. Meerdere dagen kwamen elke avond opnieuw heel wat mensen samen onder de stadshal uit verzet.

Zij zaten met heel veel verontrusting over de bestuursdeelname van de N-VA. Op het ledencongres van Vooruit in Gent is dat akkoord dan afgeschoten.

Ik was daar wel verbaasd over. Ik ken wel heel wat mensen in socialistische kringen in Gent. Eén van mijn broers werkt bij de socialistische vakbond (ABVV) en heeft een lidkaart van Vooruit-Gent.

Hij was één van de eerste mensen die mij die zondagavond heeft opgebeld om mij het nieuws te melden en om erna met mij een heel lang gesprek te hebben over progressief zijn de dag van vandaag.

Ik hoorde en voelde dat ik er alles aan moest doen om het wél te laten lukken, om die coalitie op de been te brengen zonder N-VA in de stad.

Die verantwoordelijkheid was heel groot. Het was ook de eerste keer dat ik met mijn broer zo’n pakkend gesprek heb gehad over politiek voorbij ‘partijpolitiek’, want hij zit bij Vooruit, ik bij Groen. Ik besefte dat de inzet heel groot was.

De berichtgeving daarover tijdens dat verzet gaf minstens de indruk dat het allemaal georganiseerd verzet was. Uit jouw verhaal hoor ik dat dit eerder gewoon spontaan is ontstaan.

Er waren heel wat middenveldorganisaties bij, Gentenaars die geëngageerd zijn. Het klopt dat in bepaalde media de indruk werd gewekt dat het protesten van Groen waren, wat in feite niet zo was.

Er waren heel wat middenveldorganisaties bij, die de voorbije jaren de gemeenteraad volgden en al die jaren eigenlijk zagen dat, als je kijkt naar het stemgedrag van de Gentse N-VA en van Vlaams Belang, over dossiers als samenleven, armoede, ondersteunen van jeugdorganisaties, dat er eigenlijk niet veel verschil op zat. Heel veel mensen waren daar dus echt bezorgd over.

Ik hoor dat jij dus toch nog verbaasd was dat het Vooruit-partijcongres het akkoord met de N-VA verworpen heeft. En niet alleen zomaar verworpen, maar met een overgrote meerderheid. Stonden jullie dan klaar om direct die onderhandelingen te herbeginnen en in welke sfeer gebeurde dat dan?

Reeds die bewuste zondagavond kreeg ik meteen het initiatiefrecht, als verkozene die de meeste stemmen heeft van Groen als tweede grootste politieke partij. Ik besefte meteen dat direct overgaan tot de orde van de dag niet gemakkelijk zou zijn.

Ik heb maandagochtend eerst naar Vera Dua² gebeld om haar hulp in te roepen, omdat ik wist dat er eerst moest nagegaan worden wat belangrijk was om terug aan tafel te gaan zitten.

Er komt dan vrij snel toch een akkoord. In de media stelde een boegbeeld van de Gentse N-VA daarover: ‘Dit was gewoon tegen de N-VA gericht, zonder op de inhoud te spelen, want het akkoord dat ze nu hebben is hetzelfde als het akkoord dat met ons al bestond.

Ik denk dat het akkoord dat de N-VA had goedgekeurd een heel progressief-sociaal akkoord was, waar niet zoveel tegen in te brengen was. Daar is echter nog wel wat aan toegevoegd en er zijn ook bepaalde zaken geschrapt, maar dat was dus een heel sociaal bestuursakkoord.

Het viel echter op dat de N-VA koste wat kost mee wou besturen, zelfs met heel wat principes en beleidsdoelstellingen waar zij tegen zijn, zoals meer sociale woningen, verder stimuleren van integratie in onze stad, mensen omarmen, mensen niet uitsluiten. Veel mensen waren dan ook verbaasd dat de N-VA plots van koers wilde wijzigen en zo in het bestuur wou inbreken.

Eigenlijk was er desondanks een groot wantrouwen tegenover een deelname van de N-VA aan de komende zes jaar bestuur in Gent. Het is er dan uiteindelijk niet van gekomen. Er is een akkoord gekomen met Groen.

Het is 16 december nu wij elkaar spreken. De installatie van de gemeenteraad moet nog gebeuren. Maar het ligt al vast dat je schepen gaat worden. Welke bevoegdheden ga jij hebben en wat zijn je ambities voor de komende zes jaar?

Ik ben herverkozen. Mijn politiek engagement ligt in de handen van het volk als volksvertegenwoordiger. Ik zal schepen zijn van inspraak, participatie, buurtwerk, facilitair management, digitalisering en mondiale solidariteit.

Facilitair management bijvoorbeeld, gaat over de stadsgebouwen die de stad bezit. In 600 van deze gebouwen gebouwen gaan we onder andere schoolactiviteiten laten doorgaan. Die bevoegdheid had ik reeds en mondiale solidariteit ook. Buurtwerk, inspraak en digitalisering komen er nu bij.

De nieuwe bestuursmeerderheid is een voortzetting van de vorige, is het vertrouwen dan hersteld?

Absoluut, we hebben goede gesprekken gehad de voorbije dagen. Dat was nodig na een campagne die wat bits is verlopen, en omdat er wel dingen onuitgesproken bleven. Het is beter om die uit te praten. Iedereen was zich bewust van de noodzaak om de stad niet verder in chaos te laten storten.

Groen-Gent is ook een beetje een progressieve oase binnen Groen. Groen-Gent heeft gekozen voor een sociaal-ecologisch programma, terwijl er een hele discussie is bij Groen van ‘moeten we terug een pure leefmilieupartij worden of moeten we inderdaad meer sociaal-ecologisch zijn’.

Veel Gentenaars – één op de vier – zijn positief overtuigd van wat wij doen en dat dit de weg is die zij ons verder willen zien bewandelen. Concrete zaken doen rond klimaat, maar ook rond sociale rechtvaardigheid, dat werkt.

Dit is een non-debat. Er is wel nood aan een diepgaand ideologisch congres en aan gesprekken met elkaar – ook zij binnen de partij die daar nog aan twijfelen – om daarover te praten met elkaar.

Ik vind het raar dat zo’n discussie open en bloot in de media wordt gevoerd. Wij zijn toch een partij waar de leden wel wat te zeggen hebben. Het is aan de partij om dat te organiseren, om dat ideologische congres mogelijk te maken.

(voor Nederlandstalige ondertitels, klik op icoon rechtsonder in beeld of ga naar YouTube)(totaaltijd 13:40)

We zijn én een klimaatpartij én een partij die sociale rechtvaardigheid heel belangrijk vindt. Klimaatbeleid is per definitie sociaal rechtvaardig, omdat de klimaatverandering altijd de meest kwetsbaren raakt. Dat zien we in eigen land, dat zien we in andere regio’s ter wereld. Ik vind dit dus een valse tegenstelling.

Mijn hart bloedt om te zien dat dit in twijfel wordt getrokken. Maar bon, ik ben vooral blij met hoe het gelopen is. Ik heb altijd bewust voor Gent gekozen, en om me niet nationaal te engageren, om niet naar een parlement te trekken en om niet te kandideren met een voorzittersduo.

Ik ben blij omdat ik hier dingen kan doen en mij niet hoef bezig te houden met ingewikkelde conceptuele filosofische benaderingen. Mensen liggen daar niet wakker van.

Ze willen dat politici problemen oplossen en er zijn er wel wat, zowel op vlak van armoede als op vlak van de klimaatuitdagingen die ons niet alleen te wachten staan in de toekomst, maar die vandaag en gisteren al gebeuren.

(Dit gesprek ging door op maandag 16 december, toen de uitslag van de voorzitterverkiezing nog niet bekend was, red.) Er is over de kandidaat-voorzitters van Groen een controverse ontstaan, waarbij de partijtop een voorkeur heeft uitgesproken. Mij lijkt dat voor een partij die zich beweert op zijn basis te beroepen, toch wel een zeer ongelukkige gang van zaken.

Wat mij vooral heeft geschokt, is de anonieme uitspraken die zijn gedaan over Celia (Groothedde)³, iemand waar ik zeer veel waardering voor heb. Dat bepaalde fluisterquotes op redacties belandden over hoe zij zou beleefd worden als persoon, heeft mij geshockeerd.

Groen moet een partij zijn waar we respectvol met elkaar omgaan, waar zo’n dingen niet kunnen.

Jij spreekt geen voorkeur uit voor een kandidaat?

Ik heb daarover nagedacht en ik ga het niet doen. Ik vind het heel moedig dat drie duo’s zich willen engageren. Hun opdracht is heel groot. Ik hoop dat – wie het ook wordt – dat het een duo zal zijn dat meteen van start gaat, dat gedragen wordt en vooral met de leden aan de slag gaat.

Er ligt een grote opdracht voor de partij als we verder willen reiken. Dat doen we in Gent, naar middenveldorganisaties, naar sociale partners en we werden daar door de kiezers voor beloond.

Kan Gent een voorbeeld zijn voor een nieuwe oriëntatie van Groen, of heb je die ambitie niet?

Ik ben al heel druk bezig in Gent, dus neen, die ambitie heb ik niet. Waar ik in geloof – en dat lukt ook lokaal – is dat Gent een stad is met zeer veel middenveldorganisaties, heel veel mensen, maar ook kleine ondernemers zoals waar we hier tijdens dit gesprek zitten (in een nieuw buurtcafé aan de Overpoort), die de dingen willen ‘bougeren’.

We moeten af van de utopie dat partijpolitiek alleen de wereld kan redden. Dat is niet zo. Misschien raar dat ik dat zeg, maar ik zeg het toch. Daar kan de partij inspiratie uit halen om dat elders ook te doen.

 

Note: